کاشت درخت
کاشت درخت همانند یک سرمایه است اما کاشت درخت باید به درستی صورت گیرد و نسبت به نگهداری و کاشت و مراقبت از درخت باید بسیار کوشا باشید کاملا کاشت درخت مانند یک سرمایه بلند مدت است.
بهترین زمان برای کاشت درخت
بهترین زمان برای کاشت درخت هنگام فصل خواب درخت میباشد یعنی یا در پاییز پس از برگ ریزان و یا اوایل بهار پیش از شکوفه دادن درختان. در این زمان آب و هوا خنک است و باعث میشود تا ریشه درخت پیش از باران‌های بهاری و هوای گرم تابستان در مکان جدید تثبیت شده و رشد حداکثری آن تحریک شود. درختان داخل گلدان یا با ریشه گونی پیچی و بسته بندی شده همراه با خاک را میتوان در طول سال کاشت؛ البته در صورتیکه به خوبی از آنها مراقبت شود. در آب و هوای استوایی که درختان در طول سال رشد می‌کنند، هر زمانی برای کاشت درخت مناسب است.
درختانی که قابلیت انتقال دارند، هنگام کاشت مقدار قابل توجهی از ریشه‌ی خود را از دست می‌دهند. در نتیجه، درخت پس از کاشت دچار شوک انتقال میشود. این شوک در واقع به دوره‌ی زمانی گفته میشود که رشد کند گیاه پس از انتقال میباشد. آماده سازی محل انتقال و انجام مراحل انتقال با احتیاط کامل از صدمه‌های وارده به ریشه جلوگیری کرده و مراقبت مناسب از آن باعث کاهش شوک انتقال و بهبود سریع‌تر آن میشود.
طریقه ی تثبیت درخت
۹ مرحله‌ی ساده زیر را بدقت دنبال کنید تا درخت در جای جدید خود هر چه سریع‌تر تثبیت گردد.
قبل از کاشت چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
طوقه درخت را شناسایی کنید:
طوقه درخت محل تلاقی ریشه و ساقه آن است. قسمتی از این نقطه پس از کاشت قابل رویت است. چنانچه طوقه را نمی‌توانید ببینید پیش از کاشت درخت مقداری از خاک روی توپی ریشه را بردارید.
یک گودال کم عمق و پهن بکنید:
گودال باید ۲ تا ۳ برابر عریضتر از توپی ریشه باشد، اما فقط بقدر توپی ریشه عمیق باشد. کندن یک گودال پهن خاک اطراف را بر میدارد و فضای بیشتری برای ریشه دواندن درخت ایجاد می‌کند.گونی یا نایلون اطراف ریشه را جدا سازید
درخت را در عمق مناسب قرار دهید:
عمق مناسبی برای ریشه در نظر بگیرید. بیشتر ریشه ۳۰ سانتی متر بالای خاک قرار می‌گیرد. اگر درخت را خیلی عمیق بکاریم، ریشه‌ی جدید نمی‌تواند بخوبی رشد کند و دچار کمبود اکسیژن خواهد شد. در خاکهای کم آب و خشک، درختان را باید ۵ تا ۷.۵ سانتی متر بالاتر از سطح معمول کاشت. وقتی درخت را در گودال قرار می‌دهیم، آنرا از توده‌ی ریشه بلند کنید نه از ساقه.
درخت را در گودال صاف و قائم قرار دهید:
پیش از اینکه گودال را پر کردید، از کسی بخواهید تا درخت را از زوایای مختلف ببیند تا مطمئن شوید که درخت را صاف کاشته‌اید. پس از آنکه درخت را کاشتید، حرکت دادن آن خیلی سخت خواهد بود.
گودال را به تدریج ولی محکم پر کنید:
خاک اطراف پایین توده‌ی ریشه را پر و محکم کنید. اگر توده‌ی ریشه را محکم بسته‌اید، بدقت هر نوع نخ و یا پلاستیک یا سیم را از آن جدا سازید تا ریشه براحتی و بدون هیچ مانعی رشد کند. باقی مانده فضای چاله را پر کنید، خاک را محکم بکوبید تا هوای اضافی خارج شود که ممکن است ریشه را خشک کنند. پس از آن با آبیاری درخت فضاهای حاوی هوای اضافی را از بین ببرید. در هنگام درخت به پای درخت کود ندهید.
پای درخت را مالچ پاشی کنید:
مالچ نوعی ماده‌ی آلی است که در پایین درخت پاشیده میشود تا رطوبت را حفظ کرده و از سرد و گرم شدن شدید خاک جلوگیری کند و جلوی رشد علف هرز را بگیرد. مالچ‌های رایج در بازار، خرده برگ، پیت ماس و غیره هستند. ۵ تا ۱۰ سانتی متر برای مالچ پاشی کافی است. مالچ پاشی بیش از ۱۰ سانتیمتر باعث کمبود اکسیژن و رطوبت کافی میشود. انباشته کردن مالچ در کنار ساقه‌ی درخت باعث پوسیدگی ساقه‌ی درخت میشود. یک قسمت ۲.۵ تا ۵ سانتی متری اطراف پایین درخت را مالچ نپاشید تا رطوبت تنه‌ی درخت را بکاهد و از پوسیدگی آن جلوگیری کند
.مراقبت‌های اضافی برای درخت انجام دهید:
خاک را مرطوب نگهدارید اما خیلی به آن آب ندهید. درخت را حداقل هفته‌ای یکبار آب دهید و در روزهای گرم و بادی آنرا بیشتر آب دهید. وقتی خاک زیر مالچ خشک است وقت آبیاری است. این کار را تا اواسط پاییز ادامه دهید و سپس کمتر آب دهید چون در دمای پایین به آبیاری کمتری نیاز است.
منبع:سایت روبینیاگاردن
